Kuba – wakacje w tym miejscu nie mogą się nie udać. Kuba jest jak książę w płaszczu ubogiego mężczyzny: za czasami wytartymi fasadami wciąż unosi się złoty pył. To właśnie te bogate dychotomie sprawiają, że podróż tutaj jest ekscytującą, radosną przejażdżką kolejką górską. Uwięziony w czasie i toczący się od embarga gospodarczego, który ucierpiał od ponad pół wieku kraj, w którym można się pożegnać z codziennymi założeniami i spodziewać się nieoczekiwanych.
Pozbawione nowoczesnej ingerencji kolonialne miasta Kuby niewiele się zmieniły od czasu, gdy piraci z muszkietami krążyli po Karaibach. Atmosfera i architektura są szczególnie poruszające w Hawanie, Trinidad, Remedios i Camagüey, gdzie imponujące place i brukowane ulice opowiadają niegdyś opowieści o bogactwie i intrygach. Jednak pomimo zagospodarowania wielu budynków wciąż jest zniszczonych. Dzięki większej ilości funduszy te pamiątki mogą jeszcze zostać odnowione. Dzięki prywatnym inwestycjom wiele z nich zostało już częściowo odnowionych, przekształcając się w spektakularne prywatne kwatery domowe lub restauracje o tematyce retro, dumnie prezentujące swoje ważne dziedzictwo historyczne.
Stare Miasto w Hawanie, miejsce, w którym miasto po raz pierwszy zapuściło korzenie w 1519 roku, jest jednym z historycznych punktów w Ameryce Łacińskiej, architektonicznym arcydziełem, w którym pieczołowicie zachowane są place, które sąsiadują z żywą, oddychającą społecznością miejską, która wciąż wyłania się z gospodarczego chaosu lat 90. Hotel Plaza Vieja, założony w 1559 roku, to najbardziej eklektyczny plac w Hawanie, w którym barokowy kubański klimat idealnie pasuje do secesji inspirowanej Gaudí. Pierwotnie nazywał się Plaza Nueva (Nowy Plac), początkowo był używany do ćwiczeń wojskowych, a później służył jako rynek na wolnym powietrzu. Podczas reżimu Batisty zbudowano tutaj brzydki parking podziemny, ale ta monstrualna konstrukcja została zburzona w 1996 r., aby umożliwić całkowitą renowację. Posypane obficie barami, restauracjami i kawiarniami, Plaza Vieja ma dzisiaj własny mikrobrowar, szkołę podstawową Angela Landa, piękną ogrodzoną fontannę, a po zachodniej stronie jedne z najlepszych żaluzji Havany (witraże).
Katedra de la Habana opisywana jest jako kamień muzyczny, niesamowita katedra w Hawanie, zdominowana przez dwie nierówne wieże i otoczona teatralną barokową fasadą, została zaprojektowana przez włoskiego architekta Francesco Borrominiego. Budowa kościoła została rozpoczęta przez jezuitów w 1748 roku i prace kontynuowano pomimo ich wydalenia w 1767 roku. Kiedy budynek został ukończony w 1787 roku, powstała diecezja Hawana, a kościół stał się katedrą – jest jedną z najstarszych w obu Amerykach.
Nikt nie mógł wymyślić Hawany. Jest zbyt odważna, zbyt sprzeczna i mimo 50 lat miażdżącego zaniedbania jest bardzo piękna.
Varadero, położone na krętym, 20-kilometrowym półwyspie Hicacos, stoi w awangardzie najważniejszego przemysłu turystycznego Kuby. Jako największy kurort na Karaibach, strzeże ogromnego, niesłabnącego i stale ewoluującego składu hoteli (ponad 60), sklepów, sportów wodnych i rozrywki przy basenie. Jego atutem jest plaża, to nieprzerwany 20-kilometrowy odcinek jasnego piasku, który jest niewątpliwie jednym z najlepszych na Karaibach. Ale chociaż ten duży, przyjazny turystom kurort może być niezbędny dla gospodarki kubańskiej, oferuje niewiele unikalnych kubańskich doświadczeń.
Większość turystów Varadero kupuje pakiety wakacyjne za granicą i jest zadowolona z tego, że przez tydzień lub dwa korzystają z oferty all inclusive. Jeśli jednak niezależnie podróżujesz po Kubie, Varadero może zapewnić kilka nocy zasłużonego lenistwa po intensywnym zwiedzaniu Kuby.
Kolejnym miejscem wartym odwiedzenia jest bagna na Karaibach, Ciénaga de Zapata, jest to obszar chroniony na wielu poziomach jako Gran Parque Natural Montemar, Rezerwat Biosfery UNESCO i Ramsar Convention. Tutaj znajduje się jeden z najbardziej zróżnicowanych ekosystemów Kuby, ekscytująca mieszanka dzikich terenów podmokłych i solanek. Zatłoczone na rozległym, praktycznie niezamieszkanym półwyspie (zasadniczo dwa bagna podzielone przez skalisty centralny trakt) to 14 różnych formacji roślinnych, w tym lasy mangrowe, drewno, suche drewno, kaktus, sawanna, selwa i półlista. Rozległe baseny solankowe i bagna sprawiają, że Zapata jest najlepszym miejscem do obserwacji ptaków na Kubie, a także przystanią dla krokodyli i doskonałym miejscem do połowu ryb.
Obecnie głównym przemysłem jest turystyka, a ekolodzy przybywają coraz częściej, aby skorzystać z wielu fachowo prowadzonych wycieczek. Dostęp jest możliwy tylko z przewodnikiem.
Comandancia de la Plata to pionierski obóz, otoczony grubym, chmurnym lasem, został założony przez Fidela Castro w 1958 roku po roku spędzonym w górach Sierra Maestra.Dziś pozostaje tak samo jak w latach 50., z 16 prostymi drewnianymi budynkami stanowiącymi sugestywne przypomnienie jednej z najbardziej udanych kampanii partyzanckich w historii. Łatwo docenić strategiczną lokalizację witryny. Główne miejsce, zakończone kulminacją Casa de Fidel (Domu Fidela), zbliża się otwartą przestrzenią, a następnie przedziera się przez grube drzewa.
Punta Francés to plaża, które jest usytuowana w pobliżu Narodowego Parku Morskiego, do którego można dotrzeć w 90 minut łodzią z przystani na południe od hotelu Colony. Plaża z białym piaskiem jest punktem zerowym dla nurków, którzy kierują się na rafy tuż przy brzegu. Jest to również doskonałe miejsce na odpoczynek, pływanie, nurkowanie i cieszenie się nieskazitelnym rajem. Osoby nie będące nurkami mogą korzystać z łodzi.
Península de Zapata to rozległa, praktycznie bezludna, bagienna pustynia, obejmująca całość południowych Matanzas, Península de Zapata o powierzchni 4520 km². Większość półwyspu to strefa chroniona. W pobliżu znajduje się wybrzeże w Playa Larga, gdzie znajdują się najlepsze plaże na półwyspie, na czele z Bahía de Cochinos, gdzie billboardy propagandowe wciąż utrzymują historyczne zwycięstwo Kuby nad Yuanquis w 1961 roku.
